Abdülhak Şinasi Hisar Kimdir?
Romancı ve araştırmacı olan Abdülhak Şinasi Hisar, 14 Mart 1887’de İstanbul’da doğdu, 3 Mayıs 1963’te İstanbul’da vefat etti.
Şinasi ve Abdülhak Hamit’in hayranı olan hikaye yazarı babası Mahmud Celaleddin Bey, ona, bu isimlerin bir sentezi olan Abdülhak Şinasi adını vererek onlar gibi olmasını istedi.
1894’te annesiyle beraber, babasının yanına Beyrut’a gitti. Burada bir Fransız mürebbiyeden ders almasıyla başladı. İstanbul’a dönünce şair Tevfik Fikret’ten özel Türkçe dersler aldı.
Bir süre Rumelihisarı İptidai Mektebine gitti. Ortaöğrenimini tamamlamadan ailesinden habersiz Paris’e kaçtı (1905). Paris’te Jön Türk hareketine ve Paris Quartier Latin’in bohem çevresine katıldı. Oradaki öğrenci derneklerine üye oldu, ünlü Fransız şairleriyle tanışmak için onlara mektuplar yazdı. Paris’te Siyasal Bilgiler Fakültesinde okudu.
1909’da İstanbul’da bir Fransız şirketinde iş aldı, 1913’te bir Alman şirketinde katiplik yaptı. 1919’da, İttihat ve Terakki’ye karşı olanlarla birlikte Anadolu’daki milli hareketi destekledi, Milli Ahrar Partisini kurdu ancak parti bir süre sonra kendisi feshetti.
1924’te Reji tercüme kalemine girdi. 1931’de Ankara’da Balkan Birliği Cemiyetinde umumi katip oldu. 1936’da Hariciye Vekaleti müşavirliğine tayin edildi. 1945’te Amerika’da düzenlenen Uluslararası Barış Konferansı’na katıldı.
Birleşmiş Milletler Türk Derneğinin kurucuları arasına girdi. 1948’de istifa edip İstanbul’a döndü. 1954’te Türk Yurdu dergisinin yayın yönetmeni oldu. 1960-63 yılları arasında Merkez Bankasında başmütercimlik yaptı.
Hiç evlenmedi, 1963’te Nişantaşı’ndaki evinde ani beyin kanaması sonucu vefat etti. Kabri Merkezefendi’dedir.
Edebi Kişiliği
Şair Nigar Hanım, Recaizade Ekrem Bey, Abdülhak Hamit, Namık Kemal, sık sık görüştüğü aydınlardan birkaçıdır. Ahmet Haşim, Hamdullah Subhi, İzzet Melih, Müfit Ratip, Tahsin Nahit, Emin Bülend ve Refik Halit Karay sınıf arkadaşlarıdır.
İlk yazısı İleri gazetesinde 9 Nisan 1921’de çıktı. Yazı hayatının ilk yıllarında hece ölçüsüyle de şiirler yazdı. 1936-41 yılları arasında romanlarına ağırlık verdi. Çoğunlekla nesir türünde yazdı.
Eserlerinde çocukluk anıları, geçmişe özlem ve milliyetçilik duyguları ağır bastı. Hatıralarında, çocukluk yıllarını yansıttı.
Eserleri
Roman
- Fahim Bey ve Biz (1941)
- Çamlıca’daki Eniştemiz (1944)
- Ali Nizami Bey’in Alafrangalığı ve Şeyhliği (1952)
Anı
- Boğaziçi Mehtapları (1942)
- Boğaziçi Yalıları (1954)
- Geçmiş Zaman Köşkleri (1956)
Derleme – Antoloji
- Aşk İmiş Her Ne Var Alemde (mısra ve beyit antolojisi, 1955; yeni bas. 1995)
- Geçmiş Zaman Fıkraları (1958)
Monografi
- İstanbul ve Pierre Loti (1958)
- Yahya Kemal’e Veda (1959)
- Ahmed Haşim, Şiiri ve Hayatı (1963)
Deneme – İnceleme
- İstanbul (Yahya Kemal Beyatlı, Ahmet Hamdi Tanpınar ile)
- Geçmiş Zaman Edipleri (yay. haz. Tahsin Yıldırım, Doğan Hızlan’ın önsözüyle, 2005)
- Kelime Kavgası: Edebiyata ve Romana Dair (haz. Tahsin Yıldırım, 2005)
Kaynakça
IŞIK, İhsan. Ünlü Edebiyatçılar (Türkiye Ünlüleri Ansiklopedisi. C. 4, s. 212-214). Ankara: Elvan Yayınları, 2013.